Week2: salamanders, aapjes, historie en zonnebrand

Het leven hier voelt nog steeds als vakantie voor mij. Aangezien ik morgen pas ga beginnen met stage klopt dat ook wel een beetje. Deze week heerlijk kunnen uitslapen en vooral niet teveel uitgevoerd. Overdag doen we vaak een leuk spelletje, zoals Skip-Bo, Ligretto of Party Animals. En ’s Avonds kijken we nog wel eens een filmpje terwijl we heerlijk op de bank liggen. Gister was zo’n avond.
Ik had mijn glas drinken naast me op de grond gezet en lag lekker onderuit met de benen op tafel. Toen ik zonder te kijken mijn glas hief en een slok wilde nemen, voelde ik iets tegen m’n lip bewegen. Ik keek… en er zat gewoon een salamander in mijn glas!! Gelukkig zette ik m’n glas nog netjes op tafel neer waarna de salamander m’n glas uitkroop, me nog even aankeek, en daarna snel weg vluchtte. Ik had gewoon bijna een salamander in mijn mond gehad! Ik moest gelijk denken aan de film ‘Matilda’ waar juffrouw Bulstronk ook een salamander in haar glas water heeft. We hebben er in ieder geval erg hard om kunnen lachen!

We hebben deze week een historische wandeling gehad door het centrum van Paramaribo. We hadden via via gehoord dat er een vrouw was die deze tour wel eens leidde, en dat het dan ook erg leuk moest zijn. We zijn naar Fort Zeelandia gefietst en vanuit daar is de wandeling begonnen. Het was inderdaad deze oude Surinaamse vrouw die onze gids was. Ze vertelde ontzettend grappig en heel erg boeiend. Tussendoor nam ze ook haar telefoon even op als ze gebeld werd, dat moet je in Nederland niet proberen! Wij konden er de humor wel van inzien. Ze liet duidelijk haar eigen mening doorschemeren en vertelde dan dat die “rotvent”, die “lelijke bloempotten” op het onafhankelijkheidsplein neer heeft laten zetten. Daarbij refereerde ze waarschijnlijk naar Bouterse. Na de tour kregen we nog een glaasje Fernandez en konden we het geld in een zakje doen. Achteraf kwamen we erachter dat deze vrouw historica en schrijfster was, Cynthia McLeod. Ze wist dus zeker wel waar ze het over had.

Vrijdag hebben we ons visum verlengd. We hadden Chico gebeld. Hij is een taxichauffeur die erg veel stagiaires rijdt. Hij kent overal wel iemand en vertelde dat hij zo zijn ingangetjes had om ons snel te kunnen helpen. We zijn eerst naar de Cambio gereden om daar 150 US $ te pinnen. Die moesten we dan vervolgens storten bij de Centrale bank op de rekening van de vreemdelingendienst. Toen Chico zich had gemeld bij de bank werden we ook meteen geholpen. Daarna zijn we naar het ministerie gereden waar hij ook wat mensen kent. Daardoor werden we ook vrij snel geholpen en hebben we nu de stempel waarmee we nu binnen drie maanden nog een keer terug moeten om de verblijfsvergunning voor de rest te regelen.

Gisteren zijn we al fietsend naar de plantage gegaan. Daarvoor moesten we eerst een lange weg uitrijden om zo bij de bootjes te komen die ons naar de andere kant van de Surinamerivier zouden brengen. Ons was verteld dat we door moesten fietsen tot we niet meer konden. Dus dat deden wij dan ook. Toen we op een gegeven moment op een zandweggetje fietsten en bedachten dat dit moest gaan leiden naar een toeristische attractie begonnen we toch te twijfelen. Niet lang daarna hoorden we hard geblaf. Op ons af kwamen eerst twee, daarna drie…. Vier… Vijf honden op ons af rennen!! Feline en ik keerden als eerste om maar Noelle bleef wat achter. Ze trok haar enkels op en probeerde vooruit te komen om weg te komen van die bloeddorstige beesten! Op dat moment was het ieder voor zich en save yourself, want Feline en ik waren snel weggehaast. Gelukkig is Noelle ontsnapt aan die gewetenloze wezens en konden we onze tocht vervolgen.
Met een bootje zijn we naar de overkant gebracht en zijn we verder gefietst op zoek naar de plantages. Er leek geen einde aan de weg te komen maar volgens de kaart reden we goed. Uiteindelijk na heel veel kilometers zijn we uitgekomen bij een plantage waar we eigenlijk niet naar op zoek waren, Plantage Mariënburg. Dit was een oude suikerrietplantage waar ook een oude fabriek gevestigd was. We werden aangesproken door een heel oud Javaans mannetje die ons graag een rondleiding wilde geven. Hij had zelf 25 jaar in de fabriek gewerkt als arbeider, en wist er dus het nodige van. In een notitieboek had hij allerlei oude foto’s en knipsels geplakt met eigen bijschriften die hij ons dan liet zien en er wat bij vertelde. Het was erg mooi om te zien allemaal, maar de verhalen van de beste man waren niet heel boeiend. Aan het eind hebben we hem 20 SRD gegeven en zijn we op zoek gegaan naar de Peperpot plantage. Gelukkig kon de vriendelijke man ons wel vertellen waar we heen moesten. Eerst een flink stuk terug. Na weer heeeel veel kilometers fietsen kwamen we eindelijk aan bij Peperpot! Het was kwart over drie en we zijn daar eerst het natuurpark in gefietst dat zou sluiten om 4 uur. Daar hebben we veel aapjes gezien. Het was echt fantastisch om naar te kijken en we konden ze ook echt van heel dichtbij bewonderen! De foto’s staan op m’n facebook. Na het bezoek aan het natuurpark zijn we naar de plantage gefietst. Er stonden wat oude huizen die opgeknapt waren aan het begin en we zijn verder gefietst op zoek naar de plantage. Bleek dat we er voorbij waren gefietst en dat die huizen de oude directeurswoningen waren van de plantage. Het was erg jammer dat dat het enige was dat er te zien was. Dus gelukkig waren er aapjes! Die hebben het nog een beetje goed gemaakt. Nu moesten we alleen nog terug….
Het was weer erg ver terug en er leek maar geen einde aan te komen! We zweetten onszelf helemaal kapot en onze konten waren blauw van het fietsen. Maar we hebben doorgezet en uiteindelijk kwamen we aan bij een haventje waar we de boot hebben genomen die ons direct naar Waterkant bracht, aan het centrum van Paramaribo. We waren zo blij dat we terug waren en hadden heel erg honger dus we hebben heerlijke roti gegeten bij Joosje.
Daarna snel naar huis om lekker te douchen en ons in te smeren met aftersun. Want jezus… wat zijn we verbrand. Ik hoef voorlopig even niet meer in de zon.

In totaal hebben we zeker acht uur op de fiets gezeten in de warmte en de zon. Volgende keer bereiden we ons iets beter voor.. haha
Dankzij de aapjes toch een hele mooie dag!

Zoals gezegd zet ik alle foto’s op mijn facebook: facebook.com/svenheeftmsn

Morgen mijn eerste stagedag in groep 3! Heel erg spannend, jullie horen er snel over!

Liefs Sven! x